Van wie is de grond onder onze voeten? Dat gaat niet alleen over de eigendomsvraag rond de gasvoorraden (die blijken van de NAM te zijn), maar ook over de kennis van onze eigen ondergrond. Want wat kunnen we precies verwachten de komende jaren nu de gaswinning wordt afgebouwd? Wat als er geen gas meer wordt gewonnen: zijn we dan veilig in Groningen? Dit soort vragen bepaalt voor een groot deel hoe wij denken over de toekomst, welke plannen we durven te maken en welke gemoedsrust we hopen te krijgen. Maar de kennis over de ondergrond berust voor een groot deel bij de NAM: kennis over de precieze scheuren en barsten in de diepere lagen die voor kleine of grote schokken kunnen zorgen. Waarom wordt deze kennis niet gedeeld? Omdat de NAM monopolist is over deze kennis? Is daar niets tegen te doen? En waarom geeft de wetenschappelijke wereld geen tegengas: kennis over de grond onder onze voeten zou toch een prioriteit moeten zijn in de (Groninger) universitaire wereld?